دندان های کودک را خودتان مسواک کنید!
دیدن دندانهای پوسیده و تخریب شده در دهان یک کودک دو سه ساله، یک صحنه ناراحت‌کننده است. وقتی از والدین کودک درباره مسواک‌کردن دندان‌ها سوال می‌شود می‌گویند که اصلا مسواک نمی‌زند! در این جا این سوال را باید از والدین پرسید که مگر در قضیه حمام کردن، شما کودک را به حال خود رها می‌کنید تا خودش خودش را بشوید؟ بر همین اساس نباید مسواک کردن یک کودک کم سن و سال را به خودش واگذار کرد. کودک در این سن تمایلی به مسواک زدن ندارد و به علاوه اگر هم بزند قطعا کیفیت کافی را ندارد.
- بعضی والدین گریه و ناراحتی کودک را بهانه می‌کنند و می‌گویند اگر ما خودمان به زور مسواک بزنیم اولا گریه کودکمان در می‌آید و ما تحمل گریه عزیز دردانه‌مان را نداریم. ثانیا ممکن است در ذهن کودک یک گاردی نسبت به این اقدام بهداشتی ما شکل بگیرد طوری که در آینده تمایلی به زدن مسواک نداشته باشد. باید در پاسخ به این والدین مهربان گفت که یکی دو دقیقه گریه شبانه کودک از چیزی که واقعا نه دردناک است و نه ترسناک، خیلی قابل تحمل‌تر از گریه‌های واقعی و دردناک ناشی از درد و عفونت و امور دندان‌پزشکی است که باید برای درمان دندان کودک آن‌ها را تحمل کرد و به‌علاوه هزینه اقتصادی آن را هم پرداخت کرد.
- باید خود والدین دندانهای کودک را مسواک کنند. بهترین راه برای مهارکردن کودکی که برای مسواک کردن همکاری نمی‌کند این است که روی زمین بنشینیم. پاهای خود را دراز کنیم، سپس طوری کودک را بخوابانیم که یکی از پاها (پای چپ) بالش سر او شود و پای دیگر پتوی او. یعنی باید دست و پاهای کودک را در بر بگیرد. پاها روی هم قفل می شوند و مسواک زده می‌شود.
- معمولا گریه و ناله کودک، فرصت ورود مسواک و تمیز کردن دندان ها را می‌دهد. اگر احیانا مقاومت کودک مانع مسواک شد می‌توان با فشار انگشت شست و اشاره در ناحیه گونه، کودک را وادار به باز کردن دهان نمود. برای این که خاطره تلخی برای کودک شکل نگیرد مسواک زدن را به صورت ریتمیک و بازی گونه انجام دهید.