تعریف ایمپلنت
ایمپلنت ها انواعی از پینهای تیتانیومی (نوعی فلز) هستند که با سلولهای بدن سازگاری دارند.
ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شوند.
مزایا و معایب ایمپلنت
مزایا:
-
تبدیل پروتزهای متحرک به ثابت
-
افزایش توانایی فرد در جویدن
-
عدم تراش دندانهای مجاور
-
طول عمر طولانی نسبت به سایر درمان های جایگزین
-
دارای توجیه اقتصادی در دراز مدت
-
حذف فاکتور پوسیدگی در زیر روکش ها
-
حفظ استخوان با کاشت ایمپلنت و جلوگیری از تحلیل آن
-
زیبایی
معایب:
-
نیاز به جراحی دارد.
-
زمان درمان از سایر درمان ها طولانی تر است.
-
در مقایسه با دیگر درمان ها پرهزینه تر است.
-
تعداد جلسات مراجعه آن زیاد است.
-
نیاز به کنترل و مراجعات دوره ای منظم به دندانپزشک دارد.
موارد تجویز ایمپلنت
کاشت یک واحد ایمپلنت برای جایگزینی یک دندان از دست رفته
جایگزینی دو دندان قدامی بالا توسط ایمپلنت
جایگزینی یک دندان قدامی بالا توسط یک واحد ایمپلنت
|
{mp4}2difference of implant and bridge{/mp4} |
مقایسه درمان جایگزینی یک دندان غایب توسط ایمپلنت با درمان توسط یک بریج که تراش دو دندان در آن مشاهده می شود.
|
|
|
مقایسه درمان فک های کاملا بی دندان توسط ایمپلنت با پروتزهای ثابت و متحرک
پروتز ثابت
ایمپلنتهای کاشته شده در فک پایینی برای درمان به روش پروتز ثابت
فک بالای بیمار کاملا بی دندان که توسط پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت درمان شده است.
متحرک (اوردنچر)
با کاشت حداقل دو عدد ایمپلنت و هزینه کمتر می توان پروتز متحرکی ساخت که گیر مناسبی داشته باشد.
پروتز متحرک واقع بر 4 عدد ایمپلنت با اتصالات توپی شکل که در داخل پروتز متحرک گیر می کند. (بال اتچمنت)
نوعی از پروتز متحرک بر روی چهار عدد ایمپلنت که با بارهای متصل به هم حمایت می شود. (بار اتچمنت)
نحوه اتصال و ایجاد گیر در داخل پروتزهای متحرک واقع بر ایمپلنت. این قطعات به دلیل فرسودگی هرچند سال یکبار توسط دندانپزشک تعویض می شوند.
|
|